адамның басы

См. также в других словарях:

• гүмпіту — (Маң.: Маңғ., Шевч.) күмпілдеу (су туралы). Матор г ү м п і т і п суды толқығанда, үйренбеген адамның басы айналады (Маң., Шевч.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шұбаты — (Қост., Жанг.) күйдіргі ауруы. Ш ұ б а т ы шыққан адамның басы айналып, денесі қатты қызады, ем қолданбаса, адам өліп кетуі де мүмкін. Бұл аурумен адам тек жаз айларында ғана ауырады (Қост., Жанг.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• Антропология — (гр. antropos – адам және logos – ілім) – кең мағынада адамның шығуы мен дамуы туралы, оның табиғаты мен мәні туралы ілім. Ол негізінен әлеуметтік, медициналық, мәдени, теологиялық т.б. және философиялық антропология болып жіктеледі. Қазіргі… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• ат — I зат. Тоғызқұмалақтағы жүрілетін ұяны «ат» деп атайды (Ө. Жолымбетов, Айгөлек, 49). II Ат айналғысыз. Жиі отырған, өте тығыз орналасқан. Атақты рулары – қалың Қаржас, а т а й н а л ғ ы с ы з Айдабол, Күлік, Тұмар (Н. Баяндин.., Дала., ). Ат арба …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ағаш — адам. ауыс. Қатып қалған, қайырымсыз, мейірімсіз. Ақ желке сияқты өзінен елі төменге құдайсып өзінен бір саты «жоғарыға алдияр тақсыр» деп бас иіп, жорғақтап, бендесіп тұратын нәрсіз, ой санасыз, а ғ а ш а д а м ғ а бүгінгі ұзақ ісі естіп біліп… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• Эпикуреизм — – Эпикур негіздеген антикалық философиядағы бағыт. Ол Афинада өз мектебін ашты, «Эпикур бағы» («Сад Эпикура») деген ат алды және 8 ғасырдай жұмыс істеді (б.д.д. ІV ғ. бастап б.д. ІVғ. дейін). 300 ге жуық шығармалары болған, бірақ бірнеше хаттар… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• бақай — зат. 1. Омыртқалы жануарлар мен адамның қол аяғының саусақ сүйектері; башпайлары. 2. Аяқтың басы мен жіліншіктің қосылған жері, тобықтың жоғарғы жағы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• бәйбіше — зат. 1. Көп әйелді адамның ең алғашқы үлкен жамағаты, зайыбы. Түркі тектес халықтардың тұрмыс салтында, семьялық дәстүрінде қалыптасқан жұбай лауазымы. Бай, бише деген екі сөздің бірігуінен шыққан: бай күйеу, семьяның басы, үлкені; бише оның… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• гүрзі — ар. зат. Ерте замандағы соғыс және аң аулау құралы; шоқпар, темір шоқпар. Палеолит дәуіріндегі алғашқы адамның негізгі құралы болған сойылдың күрделіленген түрі. Салмағы ауыр. Мықты ағаштан жасалып, жуан басы қоламен, кейінірек темірмен қапталған …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• кәлла — ир. зат. Адамның, жан жануарлардың басы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жыланбас — I зат. ихтиол. Оңтүстік Қазақстанның жылы суларында мекендейтін, басы жыланның басына ұқсас, ірірек келген (ұзындығы 80 см, салмағы 7 кг.) жыртқыш балық. Ж ы л а н б а с құрғақ жер арқылы бір көлден екінші көлге жылжып бара береді (Соц. Қаз., 26 …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі